Excuse me, sir

We beginnen vandaag met alle trouwe lezers die de moeite nemen ons blog te volgen vriendelijk te bedanken voor hun belangstelling. Zij die een reactie hebben achtergelaten, staan in huize Teleton natuurlijk in een extra goed blaadje, hebben een streepje voor of komen in aanmerking voor een zoen van de meester en/of juffrouw.

Meer dan 30 volgers telt het blog nu en dat is voor ons een record. Na de zesweekse voorjaarsvakantie stond de teller op 30. Nu, na een klein weekje zitten we nu al op 32 belangstellenden. Huize Teleton is in alle staten!

Wij vierden deze zondag met een rustige ochtend, keken met een schuin oog naar de film Mamamia (papperlepap, wat een draak…) hebben inmiddels een kleiner formaat Cuban Sandwiches bij de Walmart gevonden waardoor het ontbijt weer tot normale proporties is teruggebracht. Maar ook de kleine broodjes gaan graag een minuut of 5 in een oven van 375 graden etc.etc. Ook de bacon is van het menu, inmiddels bestaat het assortiment fijne vleeswaren uit Turkey. Het gebakken eitje is vervangen door een gekookte en ik moet zeggen, de exemplaren van hedenochtend zouden in een 5-sterrentent niet hebben misstaan. Niet te zacht, maar nog net genoeg stguif, zoals wij dat in Den Haag noemden, om een onsmakelijk geel restje in de mondhoeken achter te laten……

Tegen de middag verplaatsten wij ons, onder een stralend zonnetje maar nog steeds wat koeltjes, naar het Outletcentre aan de SR 535. De bedoeling was om even snel rond te neuzen om daarna bij de Premiumoutlets te lunchen en onze slag te slaan. Omdat het rondneuzen meer tijd kostte dan verwacht, werden wij ronsd half twee faluw van de trek. Dat heb je met die kleine Cuban Sandwiches…. Goede raad was duur, zouden we bij de plaatselijke horeca aanschuiven, of wipten we toch liever even naar huis voor een lite bite? Het werd het laatste.

Nog steeds geen weer om op ons balkon te zitten. Ook al omdat wij ‘op het noorden’ kijken moet dat genoegen nog een dagje wachten. Na de lunch tuften wij naar Seaworld. Door een regiefout waren we vandaag bijna naar Universal gegaan, maar dan hadden we tot volgend weekend op de Kerstshow moeten wachten. Saved by the Christmasbell!

Het parkeerterrein was behoorlijk vol en we kregen een plekje ‘ high in the lower thirties” aangewezen. Een pokkenend lopen. Dus wachtten wij even tot de parkeerwacht de ander kant op liep, startten de auto en reden naar rij 15. Hup, de Flex in zijn R van Achteruit en rustig naar het begin van de rij gereden. Recht voor de in-en uitgang.

Wij kuierden het park rond en schoven aan bij de Sesamstraat kerstvoorstelling waar wij de gemiddelde leeftijd behoorlijk omhoog jasten. Het was een vrolijke boel, met Bert en Ernie die de kerstleidjes zongen. Niemand doet overigens Bert en Ernie leuker dan onze eigen WimT Schippers en Paul Haenen, maar dat weten de amerikaanse kindertjes niet, dus die genoten volop.

We besloten de maaltijd in het zelfbedieningsrestaurant te nuttigen. Wetend dat het eigenlijk niet verantwoord is, maar vooruit. Niet vergeten extra Mayonaise en ketchup mee te nemen om de Cuban Sandwiches op smaak te brengen! Er speelde een duo TexMex Kerstliedjes. Hij was denk ik Tex, zij Mex. Hij speelde gitaar en accordeon (nee niet tegelijk…) en zij speelde de fiddle. Of ik nog verzoeknummers had…. Beleefd vroeg ik of “ It’s the most wonderful time” op het repertoire stond. Helaas Mex vond het wel een hele goede keuze, maar ze konden het niet spelen. Nou doet u mij dan maar Felice Navidad…..

De avondshow bestond uit Miracles, een kunststschaatsprogramma  waarin wij tevergeefs naar onze Sjoukje uitkeken en een vuurwerkshow. Geweldig allemaal maar nog veel leuker was het kijken naar de mensen. Wat een zenuwlijers zijn er toch. Voor mij zat een man met twee camera’s tegelijk die een zoeker zo groot als een flinke flatscreen hadden. Zjjn handen gingen steeds hoger in de lucht, mijn zicht op de show werd steeds kleiner. Excuse me, sir…..wilt u zo vriendelijk zijn uw camara’s voor uw eigen hoofd te houden in plaats van voor de mijne? Even dreigde de gezellige kerststemming om te slaan….

En zo hadden wij een heerlijke avond, die wij zo afsluiten met een gezonde portie fruit uit de bekende bakjes van de Publix. Volgens het weerbericht staan er morgen zeven zonnen, kan de korte box weer aan de kont en vertrekken wij alsnog richting Universal Studio’s. Je begrijpt wel dat de stemming er hier lekker in zit en als er niets verandert, blijft dat lekker zo.